| De Prinses Irenebuurt
is gebouwd in de jaren 1954 - 1958 op een stuk braakliggend terrein
dat het Zandland werd genoemd. Het Zandland was al voor de Tweede
Wereldoorlog opgehoogd met zand ten behoeve van woningbouw. Na het
Zuider Amstelkanaal hield de stad in die tijd op. Er was nog geen
voetgangersbrug. Het zandland was een ideaal speelterrein voor de
kinderen in Zuid.
In 1954 waren gereed: de Henriëtte
Bosmansstraat, een deel van de Prinses Marijkestraat (westzijde
en nr. 3, op de hoek met de Minervalaan), oostzijde Willem Pijperstraat,
oostzijde Prinses Margrietstraat, de daar tegenoverliggende bouwblokken
aan de Catharina van Renesstraat, de Evert Cornelisstraat en een
deel van de Willem Kesstraat (laagbouw zuidzijde).
|
In 1958 was ook
de rest van de woningen gereed. In 1975 werd de huidige voetgangers-
en fietsersbrug over het Zuider Amstelkanaal gebouwd, ter vervanging
van de tijdelijke brug uit 1955 ter hoogte van de Michelangostraat.
In 1978 werd Station Zuid in gebruik genomen.
Meer over de geschiedenis van
de buurt is te vinden in het boek Godin van de Zuidas; de Minervalaan
- As in tijd en ruimte, Marlies Buurman en Maarten Kloos (redactie),
Architectura & Natura, Amsterdam 1999. Foto's van de straten
in onze buurt zijn te vinden op de site van het Gemeentearchief
(klik op zoeken).
Architectuurwandeling
met Lieneke Meurs
Foto van de Stadionkade,
het Zuider Amstelkanaal en het Zandland uit 1942
Foto
van de situatie nu
|